Uiterlijk Vertoon - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Linda Bakker - WaarBenJij.nu Uiterlijk Vertoon - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Linda Bakker - WaarBenJij.nu

Uiterlijk Vertoon

Blijf op de hoogte en volg Linda

11 November 2013 | Suriname, Paramaribo

Hallo Allemaal,

Hier weer een berichtje uit het regenachtige Paramaribo. Allereerst bedankt voor al jullie reacties, ik vind het erg leuk om allemaal te lezen en zit keihard te lachten achter mijn laptop om sommige reacties van jullie!

Ik ben hier nu 4 weken aan het werk als zuster Linda uhh correctie: zuster Bakker (het zit nog steeds niet in mijn systeem) en mij is opgevallen dat het hier heel veel om het uiterlijk gaat. Een vrij zieke patiënt moet met spoed voor ECG (hartfilmpje), dus ik denk gas op die lolly en gaan! Maar nee eerst moet de patiënt recht gelegd worden, het nachthemd netjes getrokken en vervolgens de lakens nog even goed instoppen, terwijl de patiënt het moeilijk warm heeft en daar dus totaal geen trek in heeft! Daarbij ligt het netjes opgedekte laken, binnen 10 tellen weer in de kreukels, dus ik zie daar totaal het nut niet van in, al die moeite voor niks. Onbegrijpelijk! Ik heb al eens proberen uit te leggen aan mijn collega's, dat ik denk dat de patiënt niet graag strak onder de lakens ligt, liever een beetje losjes, alleen het noodzakelijke bedenkend, maar dat komt er niet in.

Ook is hier een heel systeem qua uniform, waar ik in Nederland elke keer voor mijn dienst in de kelder een schoon pak ging halen, moet je hier je eigen uniform zelf maken. Daar krijg je ook kleedgeld voor van je werkgever. Waar we in Nederland ongeacht onze functie: helpende, ziekeverzorgende,verpleegkundige, poli assistent etc. vaak in hetzelfde lopen, is er hier een ware rangorde aangebracht.
Als je leerling bent moet hij helemaal in het wit. Als je eenmaal gediplomeerd bent mag je strepen gaan toevoegen aan je uniform in verschillende kleuren afhankelijk van je functie. Een verpleegkundige brengt blauwe strepen aan, een ziekenverzorgende groene, de voedingsassistent geel en ik heb mij laten vertellen de helpende rode. Maar ik heb een dame op mijn afdeling werken die is secretaresse en loopt met rode strepen.....dat snapte ik dus niet. Ik heb navraag gedaan en waarschijnlijk is zij van huis uit helpende en doet zij nu secretaresse werk.
Misschien vragen jullie je af wat moet ik me voorstellen van die strepen? Waar bevinden die zich? Dat mag je zelf bepalen, maar het zijn slechts accenten. Standaard aan het einde van de mouw is een randje gestreept en sommige mensen kiezen voor nog meer plekken, bijvoorbeeld de bovenkant van de zakken.

Verder is het hier gebruikelijk dat ze een schort dragen over het uniform heen, de leerlingen een lang schort tot op de knie en als je gediplomeerd ben, mag je ervoor kiezen om een korter schort te dragen dat eruit ziet als een soort voetbalhesje. Weet je wel: als je onderscheid wilt maken tussen twee team's dan trekt een team van die hesjes aan zonder mouwen met strikjes aan de zijkant. Nu ik erover nadenk tijdens mijn ontgroening heb ik ook zo'n hes voor twee weken moeten dragen. Dat dus, erg charming.

Als laatste item: wat ik persoonlijk het allermooiste aan het uniform hier vind ;) de kousen, te lelijk voor worden als je het mij vraagt en erg vaak met ladders. Ze dragen hier bijna allemaal rokken, broeken mag ook, maar bijna niemand loopt daarin. Ook hier is weer een rangorde in te vinden, want als leerling moet je witte kousen dragen en als verpleegkundige mag je bruine dragen. Dit maakt het voor mij heel handig om te zien wie de verpleegkundigen in het geheel zijn.

Het bedden soppen en opmaken is ook een hele happening hier. Vorige week ben ik zelfs op mijn vingers getikt dat ik dit niet op de juiste manier deed. Inmiddels weet ik gelukkig wel de goede manier. Dagelijks worden de bedden gesopt. Je moet dan een speciale emmer pakken, die voor het bedden soppen is bedoeld en een aparte voor de nachtkastjes. Vervolgens moet je een sopdoekje pakken van het droogrekje waar weer geen onderscheidt in wordt gemaakt. Dus wel twee verschillende emmers, maar in de grijs geworden vieze doekjes die al weken daar hangen en dagelijks worden gebruikt is geen onderscheidt te vinden wat voor de nachtkastjes en wat voor de bedden is......Dat klopt dan toch niet?! Het bedden opmaken moet hier op een aparte manier en dat moet er keurig uitzien, maar drie tellen later draait de patiënt of gaat zij in bed liggen en is al onze moeite, want het kost echt heel veel moeite deze speciale manier, is mijn inziens voor niets geweest. Ach het houdt de gemoederen bezig.....

Ik kom veel tegenstellingen tegen, waar ik niets van snap en ook veel dingen waarvan geen argumentatie aanwezig is. Ooit heeft iemand het zo bedacht en zo zijn zij verder gegaan. Er wordt niet geëvalueerd of dit nog steeds relevant is. Nieuwe dingen invoeren schijnt erg moeilijk te zijn.

Ik heb mijn plekje al wat meer gevonden hier en vermaak me goed, ik heb bijna geen frustraties meer, ik kan er gelukkig nu allemaal om lachen. Waar ik denk dat we in Nederland vaak te lang willen doorbehandelen, gebeurd dat hier te weinig, een soort rare natuurlijke selectie.
Het hangt heel erg van mijn collega's af met wie ik die dag werk of ik een leuke dag heb. Sommige zien mij namelijk als een pion en andere zien mij als mens en verpleegkundige en met hen heb ik hele leuke gesprekken en werk ik prettig. Zo is elke dag weer anders. Afgelopen weekend heb ik gewerkt en net als in Nederland was het een chille weekenddienst,er heerst dan toch een andere sfeer op de afdeling. Volgende week ga ik ook middagdiensten draaien ben benieuwd hoe me dat afgaat.

Ik benoemde het al eerder, maar volgens mij is de regentijd hier aangebroken. Volgens de reisgidsjes begint deze pas in december, maar de wereld zou de wereld niet zijn zonder de klimaatverandering en daarom begon de regentijd hier al in november. Eerst dacht ik dat, dat betekende dat er af en toe een hevige tropische regenbui uit de lucht komt vallen, maar niets is minder waar. Het kan hier dagen regenen en dan op zo'n druilerige manier die ik uit Nederland ken. Ik ben ergens blij dat de regen nu allemaal uit de lucht valt, aangezien ik toch de meeste tijd aan het werk ben en ik hoop dat het dan vanaf half december droog is. Dan komen mijn ouders hierheen en gaan we een trip van 10 dagen de binnenlanden in maken en dat is met continue regen toch wat minder leuk denk ik.

Inmiddels ben ik aan de 'overkant' geweest en heb ik daar een oude plantage bezocht en de overblijfselen van Ford nieuw Amsterdam gezien, allemaal erg indrukwekkend en leuk dit op de fiets te doen. Ik vind het zonde om te zien dat de bevolking nu niets meer met deze vruchtbare grond doet, of met de resten van de suikerfabriek op Marienburg, als ze het slim aanpakken kunnen ze dit echt een stuk toeristischer maken en er veel geld aan verdienen denk ik.

Freek jou studenten hebben echt gelijk dat Paramaribo net Assen te vergelijken is, er is hier vrij weinig te doen. Ik kijk er dan ook erg naar uit om het binnenland te gaan ontdekken. Aankomend weekend gaan we met 5 meiden naar Bigi Pan om daar natuurschoon te bewonderen en een heus modderbad te nemen.

Tot snel,

Liefs Linda


  • 11 November 2013 - 18:14

    Simon:

    Een heus militair systeem ;) Wel goed te horen dat je je plek hebt gevonden Lin. Ik ben benieuwd naar de avonturen in het wild! xx

  • 12 November 2013 - 13:50

    Susan Boes:

    Leuk je verhaal weer te lezen, erg gelachen om het "schoonmaaksysteem"!! Grappig dat jij ook ziet dat hier het uiterlijk vertoon erg belangrijk is, was mij nl. ook al opgevallen, ook in meerdere Zuid-Amerikaanse landen. Tja, het hoort er allemaal bij zullen we maar zeggen... Veel plezier nog!

  • 12 November 2013 - 18:57

    Leo(nie):

    Als je dit over een maand terugleest, als je ergens in Timboektoe zit, moet je keihard lachen! Ga lekker met de flo mee zuster Bakker. Relaxe, maak je niet druk ;-)

  • 12 November 2013 - 19:35

    Gert-Leo:

    Hi nicht, wat een heerlijk verhaal weer. Fijn dat je nu beter met de situatie om kunt gaan, ga vooral genieten, want deze ervaring neemt niemand je meer af. Veel plezier in de rimboe!

  • 12 November 2013 - 19:36

    Gert-Leo:

    Kun je je verhalen nog mooier maken met enkele foto's?

  • 13 November 2013 - 09:27

    Richard:

    hoi Lin,

    weer erg genoten van je verhaal, je weet 't erg smeuig te brengen, miisschien dat het schrijven van een column in een krant of weekblad iets is voor in de toekomst, ik denk dat ik ook wat kleurtjes op m'n "uniform" ga maken, oh nee die heb ik niet, dan maar of op m'n naamkaartje, ha ha! Ja 't is wat, hier klinkt inderdaad door: zo doen we dat altijd hier, waar heb ik dat eerder gehoord?
    veel plezier nog en ik blijf je natuurlijk volgen.

    gr. Richard

  • 13 November 2013 - 09:47

    Thomas:

    He Lin,

    Weer een lekker verhaaltje hoor. Ik kan je het gewoon horen vertellen en snap volledig dat je het los hebt kunnen laten en er nu vooral om kan laggen:) En inderdaad, alles wat nu valt aan regen valt straks niet meer;) ik ben trouwens ook voor foto's!

    Cheers

  • 13 November 2013 - 10:01

    Linda:

    Heerlijk om te lezen, krijg er bijna heimwee van...zucht

  • 15 November 2013 - 18:22

    Carolien:

    Ha lieve zuster Lin
    Dat is even wat anders dan een lekkere witte broek met hes. Ingewikkeld allemaal die kleding en als het daar hoge temperaturen zijn niet om uit te houden of zijn er dan weer andere kleedvoorschriften??
    Goed om te lezen dat je je draai aan het vinden bent maakt het wel allemaal een stuk gemakkelijker voor je. Je hebt talent met je blogs super gezellig om te lezen. En de nodige volgers dus we genieten met z' n allen van al je verhalen. Je schrijft zo echt dat ik me volledig kan voortellen hoe je daar bezig bent en als een zuster Clivia met je patiëntenzorg in de weer bent. Wat moet het toch een enorm verschil zijn met de zorg welke geboden wordt in Nederland.
    Fijn dat je ook tijd hebt om cultuur te snuiven en naar indrukwekkende bezienswaardigheden te gaan. Daar zal zich heel wat afgespeeld hebben vele jaren terug.
    Lieverd geniet weer van alles en succes met de patiëntenzorg.
    Liefs Carolien

  • 16 November 2013 - 17:07

    Paula Mourik:

    Hè Linda,


    Geweldig wat je meemaakt allemaal!
    Wat moet het een andere wereld zijn waar je in bent beland. Ik lees je verhalen met belangstelling. Zo te zien weet je precies wat daar de plaats is voor het een en ander.
    Mag jij ook strepen dragen?
    Zijn er ook broeders onder het personeel?
    Is er ook een heuse hoofdzuster?
    Wat spannend als je ouders er zijn en je met hen de binnenlanden gaat verkennen
    Probeer maar wat foto, s te maken ben benieuwd,
    Hier in Amsterdam alles goed. Missen je wel! :). Geniet lekker van dit avontuur knuffel paula

  • 19 November 2013 - 10:43

    Esther Valent:

    Hoi Lin,
    Wat leuk om te lezen dat je inmiddels vooral om de verschillen moet lachen.
    Ik hoor graag hoe het modderbad was!
    Vanuit druilerig Amsterdam een lieve groet,
    Esther

  • 19 November 2013 - 14:51

    Freek:

    Ik herken een heleboel. Niet van dat militairisme. Dat is er bij anderen ook wel. Maar ik begrijp nu dat Surinaamse hoofdzusters in Nederland erg van de regels zijn. Ik weet dat het ook van de opvoeding geldt, want een meisje moet nier 'vrijpostig' zijn!
    Leuke foto's. Wij waren ook aan de overkant. En inderdaad, fietsen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Linda

Actief sinds 14 Okt. 2011
Verslag gelezen: 594
Totaal aantal bezoekers 18466

Voorgaande reizen:

10 Oktober 2013 - 09 Maart 2015

Mijn ontdekking van Zuid Amerika

04 Oktober 2011 - 15 Januari 2012

Vrijwilligerswerk in Arusha

Landen bezocht: