Bigi Pan

Wow! Wat was het daar mooi zeg! Ik heb echt een weekend lang genoten van de mooie natuur en wat een rust! Zo jammer dat we daar maar een nachtje bleven, ik zou er wel een week willen doorbrengen. Sereen is het woord wat bij mij opkwam toen ik vanuit mijn lodge op het water over het meer keek naar de mooie lucht waar tig vogels rond vlogen. Vooral de rode Ibissen, die zijn echt knal rood, sprongen eruit. Het jammere alleen is dat ze niet graag op de foto willen, dus je moet er echt zelf heen om ze goed te bewonderen;) Ik kan het iedereen aanraden!

Afgelopen weekend ben ik in Bigi Pan geweest dat ligt in het district Nickerie, wat helemaal in de noord west hoek van het land ligt. Bigi Pan betekent letterlijk groot wateroppervlak en het doet zijn naam eer aan. Volgens onze gids heeft het een oppervlakte van 136.000 hectare! Na een autorit van tussen de 3-4 uur naar Nieuw Nickerie, stapten we over op een bootje en vaarden we naar Bigi Pan. Om het moment dat je de afslag van de Nickerie-rivier naar het kanaal richting Bigi Pan neemt begint de adembenemende natuur. Door het huidige seizoen, vlak voor het regenseizoen, is de waterstand heel erg laag en moesten we onze boot over iets heen dragen het kanaal in, een bijzondere ervaring, maar wel gelukt. Daar tref je allemaal verschillende soorten reigers aan, in mijn ogen zijn ze allemaal hetzelfde, want ze zien er allemaal wit uit, maar volgens de gids waren het echt allemaal verschillende reigers. Grijze reigers (toch zien ze er wit uit, ik snap het niet?!), blauwbuik-reigers en ga zo maar door. Ze zaten in de bomen en op het moment dat wij te dicht in de buurt kwamen vlogen ze weg. Je moet je dus indenken dat je op een kanaal vaart met aan beide kanten heel veel bomen met heel veel reigers die allemaal voor je uit gaan vliegen op het moment dat jij in de buurt komt, prachtig!

Eenmaal het kanaal doorgevaren kom je op een meer terecht met diverse lodges, dit weekend waren wij de enige toeristen. Naast ons bevonden zich nog wel wat vissers, die zich 's nachts goed bezat hebben, heb ik van horen zeggen. Dus alle rust voor ons. 's Middags zijn we verder de omgeving gaan verkennen en je komt in zo'n bijzonder natuurgebied terecht, ik moest een beetje aan de Lord of the Rings denken, de scene dat Frodo, Sam en Smeagol door het moeras lopen. Alleen de mist ontbrak bij ons. Ook deed het me denken aan de kanotocht die ik met mijn ouders heb gemaakt door Zweden. Hoe dan ook ik vond het een hele bijzondere omgeving, zie de foto's voor een impressie.

's Avonds zijn we op kaaimannenjacht gegaan en dan bedoel ik ook echt Kaaimannenjacht. De dame bij wie we deze trip geboekt hebben staat erom bekent dat zij de enige in het district is die kaaimannen daadwerkelijk durft te vangen, zodat je met ze op de foto kan. Het grappige was alleen dat zij niet mee ging die avond om de kaaiman te vangen, maar haar man, dus ze is blijkbaar toch niet de enige... Eerder die dag hebben we ook al in dat gebied rondgevaren en toen was mij verteld dat dit ook het leefgebied van anaconda's is, dit is een slang uit de boa familie. En waar ben ik het meeste bang voor: slangen! Dus ik zat zo ongeveer bij Esther op schoot, want je zit bijna in het water, zo klein is het bootje en het was ook nog eens donker. De eerste 20 minuten schrok ik van elk geluid of onverwachte beweging, maar gek genoeg raakte ik gewend en mijn angst droop gelukkig een beetje af. Ik heb twee babykaaimannen gespot in het water (die wilde ook niet op de foto) en uiteindelijk is er een kaaiman gevangen, die we vervolgens meenamen in ons bootje terug naar de lodge om daar met de kaaiman op de foto te gaan. Ik deed dit met gemengde gevoelens. Dit is dierenleed! Voor ons plezier, alleen maar om voor ons een vette foto te maken halen we een dier uit zijn natuurlijke habitat, binden we zijn bek vast, nemen hem kilometers ver om een foto te maken en vervolgens weer in het water te dumpen en dan kan hij weer terug zwemmen. Obesitas krijgen deze beesten in ieder geval niet! Ondanks dit gevoel ben ik toch met hem op de foto geweest en zowaar glimlach ik een soort van, alleen de foto is op Esther haar camera, dus die houden jullie nog te goed. Ik moest weer een beetje denken aan het dolfijnen spotten op Zanzibar. Een stuk of 15 bootjes op de oceaan en als de bootsman zegt: spring ze zijn er, springen alle toeristen te gelijk het water in om dolfijnen te zien zwemmen, laat ze toch met rust! En toch doe ik dit, want het is wel uniek en gaaf, dilemma's, dilemma's....

De volgende ochtend zijn we om 6.00 uur uit ons bedje gekropen om de prachtige zonsopgang vanuit een hangmat te bewonderen, daarna heerlijk ontbeten en een heus modderbad genomen met in de verte de Atlantische oceaan. Zover ik mij heb laten vertellen heeft de kust van Suriname geen zandstranden, maar alleen maar modder, dus we bevonden ons op het strand en in de verte zagen we de Atlantische oceaan, die later die dag zover zou komen als wij nu lagen. Het modderbad was een hele bijzondere ervaring, maar heel lekker, je ligt er echt van top tot teen in. Ook dit heeft mooie foto's opgeleverd, maar same story, op Esther's camera....

Helaas moesten we hierna weer terug naar de grote stad, wat we allemaal erg jammer vonden. Het enig wat vervelend was aan dit tripje is dat de chauffeur als een idioot reed, zowel op de heen als de terugweg. Gewoon met 120 km/uur over wegen rijden waar dat echt niet kan en vooral met het mede verkeer niet. Hier staat ook bij elke bocht een Pas Op scherpe bocht verkeersbord. Ik snap ook wel dat je dit dan niet meer serieus neemt. Bijna een aanrijding gehad, maar gelukkig net niet. Halverwege de terugweg wisselde de chauffeur, dus wij hadden hoop, maar waarschijnlijk is het bedrijfspolicy, want ook hij reed weer als een wegmaniak. De politie hield ons aan, dus we stopten langs de kant van de weg, want we zouden zijn geflitst, stapt de chauffeur uit om richting de politie te lopen (25m verderop), loopt hij terug vraagt aan ons: heeft iemand een rijbewijs mee, waarop hij van iedereen nee als antwoord krijgt. Stapt hij weer in en rijdt weer verder.....snap er niks van.....

Ik heb heel erg genoten van het mooie Bigi Pan en ik kijk nu nog meer uit naar mijn andere tripjes het binnenland in, helaas moet ik nog 4 weken wachten.

Ik heb zowaar vorige week mijn eerste salaris gehad en dat voelde heel fijn. Vandaag ga ik voor het eerst een middagdienst (is van 14.00-22.00 uur) draaien, ben benieuwd hoe dat bevalt, in Nederland waren dat altijd mijn favoriete diensten, lekker uitslapen, maar hier lukt dat niet. Vanochtend was ik om half 7 wakker, nog even verder geslapen, wordt ik wakker gemaakt omdat het gras wordt gemaaid, de geur daarvan en het heerlijke zonnetje op mijn gezicht maakte wel een hoop goed.

Ik vind het heel leuk om al jullie reacties te lezen, dus blijf vooral reageren!

Tot snel, Liefs